آموزش ساز تار آذری

ویژگی‌های ساز تار آذری:

1. ساختار ساز:

   • تار آذری معمولاً از چوب درخت توت ساخته می‌شود.

   • کاسه‌ی طنینی آن به شکل هشت‌ضلعی یا گلابی است و با پوست حیوانات (معمولاً پوست گوساله یا بز) پوشیده می‌شود.

   • تعداد سیم‌های تار آذری معمولاً ۱۱ یا ۱۲ عدد است که به‌صورت جفت (دوتایی) تنظیم می‌شوند.

   • این ساز دارای پرده‌هایی از جنس روده یا نایلون است که روی دسته‌ی ساز بسته می‌شوند.

2. نحوه نواختن:

   • تار آذری با مضراب (زخمه) نواخته می‌شود که معمولاً از جنس شاخ گاو یا پلاستیک ساخته می‌شود.

   • نوازنده ساز را به‌صورت افقی روی سینه یا زانو قرار می‌دهد و با هر دو دست آن را می‌نوازد.

3. صدا و کوک:

   • صدای تار آذری گرم و رسا است و به دلیل تعداد سیم‌های بیشتر، امکان اجرای هارمونی‌های پیچیده‌تر را فراهم می‌کند.

   • کوک تار آذری بسته به قطعه‌ای که نواخته می‌شود، متفاوت است و معمولاً با توجه به مقام‌های موسیقی آذربایجانی تنظیم می‌شود.

4. کاربرد در موسیقی:

   • تار آذری در اجرای مقام‌های موسیقی آذربایجانی، موسیقی فولکلور و حتی در موسیقی کلاسیک این منطقه استفاده می‌شود.

   • این ساز در کنار دیگر سازهای سنتی آذربایجان مانند کمانچه، بالابان و قاوال به‌کار می‌رود.

5. تفاوت با تار ایرانی:

   • تار آذری از نظر تعداد سیم‌ها و کوک با تار ایرانی تفاوت دارد.

   • شکل کاسه و دسته‌ی تار آذری نیز ممکن است کمی متفاوت باشد.

   • تار آذری بیشتر در موسیقی مقامی آذربایجان استفاده می‌شود، در حالی که تار ایرانی در موسیقی دستگاهی ایران کاربرد دارد.

نوازندگان مشهور تار آذری:

از نوازندگان برجسته‌ی تار آذری می‌توان به حاجی مامادوف، بهمن علی‌یف و صادق بدل‌بیگلی اشاره کرد که در حفظ و توسعه این ساز نقش مهمی داشته‌اند.

تار آذری نه‌تنها یک ساز موسیقی، بلکه بخشی از هویت فرهنگی و هنری مردم آذربایجان است و در مراسم‌های سنتی، جشن‌ها و اجراهای هنری جایگاه ویژه‌ای دارد.